دکتر احمد شهید، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد در امور ایران، در جدیدترین گزارش خود (مارچ ۲۰۱۵ برابر با اسفند ۱۳۹۳) وضعیت تراجنسیتی‌های ایرانی را هم مد نظر قرار داده است.
متن انگلیسی این گزارش را در فرمت پی‌دی‌اف می‌توانید از این لینک دریافت کنید.
متن زیر، ترجمه فارسی بخشی از گزارش جدید دکتر احمد شهید است که به مساله حقوق ترانس ها در ایران می پردازد.
۲- تراجنسیتی‌های ایران
۶۰ – کمیته حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی سازمان ملل متحد، در جدیدترین بررسی خود بر کشور ایران در ۲۰۱۳ / ۱۳۹۲ نگرانی خود را بدین شکل بیان کرد «که اعضای جامعه همجنس‌گرایان مرد و زن، دوجنس‌گرایان و تراجنسیتی‌ها، در معرض تبعیض در زمینه‌های شغل، خانه، بهداشت و سلامت قرار می‌گیرند. همچنین اعضای این جامعه در معرض سوء برداشت‌های اجتماعی قرار داشته و به حاشیه رانده شده‌اند.»
۶۱ – گزارشگر ویژه نسبت به قوانین و نحوه اجرای قوانین داخلی ایران – که به فرد تراجنسیتی اجازه می‌دهد تا عمل تغییر کارکرد جنسیتی را به سرانجام برساند – نظر مساعدی دارد. با این وجود، اطلاعات دریافت شده از قربانی‌هایی که تحت چنین عمل‌هایی قرار گرفته‌اند، نشان می‌دهد که کیفیت خدمات درمانی که آنها در روند درمانی خود دریافت کرده‌اند، کاملاً غیر استاندارد است و مطابق هنجارهای حرفه‌ای (پزشکی و درمانی) قرار نمی‌گیرد. این خدمات پزشکی غیر استاندارد، مطابق حق دسترسی به کفایت و قابل حصور به بهداشت و درمان، معین شده در میثاق جهانی حقوق مدنی و سیاسی (ICCPR) و میثاق جهانی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی (ICESCR) نیست. افراد مصاحبه شده عنوان کرده‌اند که عمل‌های تغییر کارکرد جنسیتی اغلب به عوارضی جدی منتهی می‌شود، مانند خون‌ریزی‌های شدید، عفونت‌های سخت، زخم‌ها، دردهای مزمن و زخم‌های داخل لوله‌های واژنی / معقدی. همچنین تراجنسیتی‌های ایرانی گزارش داده‌اند که عمل‌هایشان منجر به تولید اندام‌های جنسی با شکل‌ها یا در مکان‌های غیرعادی شده است و آنها را دچار تنگی مجرای واژنی کرده است.
۶۲ – گزارش‌ها می‌گویند دکترهایی با شماره مجوز نظام پزشکی ایران، به افراد تحت درمان خود نرخ «تخفیفی» برای عمل جراحی [تغییر کارکرد جنسیتی] پیشنهاد می‌کنند که درنهایت آنها را از فرآیندهای درمانی استاندارد، محروم می‌سازد. گفته می‌شود این عمل‌های با بودجه محدود، در مکانی بیرون اتاق‌های عمل حرفه‌ای اجرا می‌شود. در این عمل‌ها، بیهوشی محدودی به فرد داده می‌شود و مراقبت‌های بعد از عمل انگشت‌شماری بر او صورت می‌گیرد. در برخی موردها، حتی ساخت اندام جنسی جدید، اجرا نمی‌شود. چندین تراجنسیتی در مصاحبه‌هایشان گفته‌اند که این عمل‌های «تخفیفی» پرطرفدار هستند، چون به‌زحمت می‌توان هزینه‌های جراحی‌های گرانقیمت این دوره را تامین کرد. دلیل گرانی این جراحی‌ها، سوبسیدهای ناکافی دولتی و همچنین فرآیندهای اداری طولانی پیش از شروع پروسه درمانی مطرح شده‌اند. گزارشگر ویژه یادآور می‌شود برای اینکه افراد تراجنسیتی بتوانند جنسیت خودشان را قانونی در کشور ثبت کنند، مجبورند که فرایند عمل جراحی تغییر کارکرد جنسیتی را انجام بدهند که در نتیجه، فشار فراوانی برای به انجام رساندن این عمل‌های جراحی، بر آنها وارد می‌شود.
