در هفته‌های پیش از بیستمین جلسه بررسی ادواری جهانی، سازمان دگرباشان جنسی ایران(ایرکو) به همراه چند نهاد فعال حقوق بشر از روز سه‌شنبه اول اکتبر ۲۰۱۴ با نمایندگان کشورهایی که قرار بود در این نشست ایران را در رابطه با نقض حقوق بشر، مورد سوال قرار دهند، به مذاکره پرداخت.
این 
دیدارها به این منظور انجام شد که به کشورهای سوال‌کننده در خصوص مسایلی که برای مردم ایران و به ویژه برای جامعه‌ی دگرباش ایران و جامعه‌ی مدنی ایران از حساسیت و اهمیت برخوردار است مشورت داده شود و از سفرای کشورها دعوت شود این موارد را در توصیه‌های خود به ایران بگنجانند. در واقع در حالی که بخش معترض جامعه ایران نمی‌تواند به طور مستقیم با دولت ایران گفتگو نموده و اعتراض خود را عنوان نماید، این اعتراض‌ها از طریق نهادهای بین‌المللی نظیر بررسی ادواری جهانی به گوش دولت ایران رسانده می‌شود.
از نگاه سازمان دگرباشان جنسی ایران (ایرکو) کاری که این گروه از طریق مذاکرات در ژنو سعی در پیشبرد آن داشت این بود که کشورهای سوال‌کننده قانع شوند در کنارهمه‌ی اشکالاتی که به ایران وارد می‌بینند، به ضرورت رعایت حقوق بشری و شهروندی دگرباشان جنسی ایران تاکید کنند. این در واقع دومین گام فعالان دگرباش پس از حمایت و همراهی در گزارش جامع احمد شهید در زمینه حقوق دگرباشان جنسی در ایران است – در ادامه در این خصوص نیز توضیحاتی ارائه شده است- که طی آن وضعیت حقوق بشری و شهروندی دگرباشان جنسی ایران در اولویت بیشتری قرار گرفت.
گروهی که در این مذاکرات طی سه روز از سه‌شنبه تا پنج‌شنبه (۳۰ سپتامبر تا ۲ اکتبر) در ژنو پایتخت سوییس شرکت داشت عبارت‌اند از مانی مستوفی – مدیر ائتلاف ایمپکت ایران، ساقی قهرمان مدیر سازمان دگرباشان جنسی ایران(ایرکو)، حسین علیزاده – مدیر بخش خاورمیانه و شمال آفریقا سازمان اقدام آشکار، رویا برومند – مدیر اجرایی بنیاد عبدالرحمن برومند.
گروه در طی سه روز با نمایندگان شمار قابل توجهی از سفیران و نمایندگان کشورهایی که بنا داشتند ایران را در نشست بررسی ادواری جهانی مورد سوال قرار بدهند ملاقات داشت. از جمله‌ی این کشورها فرانسه، کانادا، یونان، چک، شیلی و … بودند. در این ملاقات‌ها ساقی قهرمان با توجه به ضرورت امنیت کودکان و نوجوانان و جوانان دگرباش جنسی در خانواده، به تاکید بر خطرات ماده ۳۰۱ قانون مجازات اسلامی اشاره می‌کرد و توضیح می‌داد که در چنین شرایطی اعضای خانواده تبدیل به قاتل عضو دگرباش خانواده می‌شوند و امنیت و عطوفت از بنیاد خانواده سلب می‌شود. حسین علیزاده بر گستردگی خطر مجازات اعدام و آزار و تعقیب همجنسگرایان در چارچوب قانون جدید ایران تاکید می‌کرد و توضیح می‌داد که ماده‌های این قانون چگونه امکان اتهام و آزار همجنسگرایان را تشدید می‌کند. مانی مستوفی بر گستره‌ای از نقض حقوق بشر در ایران به خصوص مجازات‌هایی که شامل افرادی که تغییر دین می‌دهند می‌شود اشاره می‌کرد و همچنین با تکیه به تجربه‌ی مستند، در خصوص توصیه‌هایی که در UPR امکان پذیرش بیشتری را در خود داشتند، نظر مشورتی خود را در اختیار نماینده‌های مزبور قرار می‌داد. رویا برومند با ذکر نمونه‌های متعدد به احکام اعدام و عدم رعایت تشکیل دادگاه و روند قانونمند صدور حکم می‌پرداخت. گروه در تاکید بر شدت نقض حقوق بشری و شهروندی دگرباشان جنسی در این جلسات متعدد با یکدیگر همراه و هماهنگ بودند و از ضرورت تاکید بر وضعیت دگرباشان جنسی، پیشتیبانی کردند.
لازم به ذکر است که خبر این مذاکرات بنا به مصالحی که درجهت پیشبرد اهداف آن در نظر گرفته شده بود تا کنون منتشر نشده بود.
همچنین، در طول یک سال گذشته، سازمان‌های مختلف حقوق بشری از جمله «شش‌رنگ» (شبکه لزبین‌ها و ترنسجندرهای ایرانی) و «عدالت برای ایران»، به طور موازی اسناد و گزارش‌های متعددی را درباره نقض حقوق بشر در ایران به شورای حقوق بشر سازمان ملل و کشورهای عضو ارائه کرده‌اند و در مذاکره با کشورهای سوال‌کننده فعالیتی پیگیر و موثر داشته‌اند و با گزارشگر ویژه دکتر شهید در ارایه گزارش‌های مربوط به نقض حقوق بشری و شهروندی دگرباشان همکاری داشته و مستندهای موثری را در اختیار دکتر شهید قرار داده‌اند.
یادآوری این نکته مهم است که مدیر بخش خاورمیانه‌ی اقدام آشکار حسین علیزاده نه تنها در چندین گزارش‌گیری از دگرباشان جنسی حضور و در طرح و پیگیری نقض حقوق بشر دگرباشان جنسی ایرانی در سال‌های گذشته نقشی موثر و راهبردی داشته، بلکه در طرح و بررسی نقض حقوق تمام شاخه‌های دگرباشی جنسی بدون اولویت دادن به یک بخش در تقابل با بخش‌های دیگر، حضوری مغتنم و تعیین‌کننده داشته است.
- متن کامل این گزارش را در این لینک در سایت رسمی ایرکو بخوانید.
- متن کامل این گزارش را در فرمت پی‌دی‌اف در این لینک در سایت رسمی ایرکو بخوانید.
